Uzak Şehir’in Kadir’i bilinmeyenlerini anlattı: O gün benim için çok zordu!
‘BENİM KAYGIMI ANLATMA FORMUM OYUNCULUK’
Şuan hayatının nasıl bir dönemindesin? Puanlar mısın?
– 6,5’tan 7. 6,5’un 5’i işle alakalı. Yeni bir kent. Tutan bir işte olmanın verdiği heyecan. Onun dışındaki şahsî hayatımla ilgili inişler çıkışlarla dolu bir süreç. O yüzden 6,5’ten 7.
Neden oyunculuk?
– Bunun esprisini çok yapıyoruz ortamızda. Birinci başladığım yıllarda alkış almayı sevmek, beğenilmek, parmakla işaret edilmek üzere çok temel bir dürtü ile başlayan; sonradan da bir ressam üzere, bir şair üzere yada bir kelam muharriri üzere o sanat kümesindeki uygulayıcıların kederini anlatma biçimi şayet halbuki… Yaptıkları iş ise… ‘Benim de kederimi anlatma biçimim yaptığım oyunculuk’ diye düşünüp; mesleği böyle şekillendirme üzerine kurulu bir haldeyim. Neden oyunculuk sorusunun yanıtı bu.
‘KİŞİSEL GELİŞİM ŞART’
Oyunculukta eğitim koşul mı?
– Akademik eğitim koşul değil. Alaylılık ile başlayıp sonradan akademik eğitime geçmiş biriyim ben. Bence şahsî eğitim kaide. Oyunculuk eğitimi olmak zorunda değil. Şahsî eğitim kaide.
Tiyatro da senin için başka bir yerde… Sahnede oynamayı en çok istediğin karakter?
– Fareler ve Beşerler Lennie’yi oynamak isterdim.
‘Uzak Şehir’ benim için samimiyet demek… Beni Kadir’e çeken şey cümbüş, ortak noktamız yemek…
‘HER GÜN YESYENİ BİR ANI’
Dizinin bu kadar sevilmesini ve ilgi görmesini neye bağlıyorsun?
– Tekrar samimiyet. İçtenlikle yaklaşılan bir öykü.
Unutamadığın bir set anın var mı?
– Bence her gün orijinal bir anı… Aslında ağır çalışıyoruz, konsantrasyon hali çok yüksek olmak zorunda oluyor. Ortalara derelere keyifli anlar serpiştirerek daha da keyifli hale getirmeye çalışıyoruz. Her gün farklı bir kıssa, o yüzden birini başkasından ayıramam.
‘O GÜN BENİM İÇİN ÇOK ZORDU’
Çekerken en zorlandığınız sahne hangisi?
– Benim birinci kısımda Alya’nın eşi Boran’ın cenazesini köye götürdüğümüz sahne en güç sahneydi şahsî manada. Bir kayıp yaşamıştım, arkadaşımı kaybetmiştim. Cenazeye gitmek durumunda kaldım, birebir gün geri döndüm. Uzun yol ve uykusuzlukla geçen bir set günüydü. O gün benim için çok zordu.
Yer aldığın bir projede hiç senaryoya müdahale etmek istediğin oldu mu?
– Olmaz olur mu? Biz o yüzden çok memnun olamayız her şeyle… Her şey yolunda gitse bile şikayet edecek bir şey buluruz fakat bununla barışmayı öğrenmek gerekiyor. Profesyonellik bu türlü zira.
‘KEŞKE DEMEYİ SEVMEM’
Kariyerinde yada hayatında değiştirmek isteyeceğin bir şey var mı?
– Keşke dememeyi tercih etmeye çalışıyorum. Elbette ki vardır ancak var olanın üzerine düşünmeyi bile istemem.
Senin hayatını anlatacak bir sinemada seni kimin oynamasını isterdin?
– Konut arkadaşım Taylan. Fizyolojik olarak benzemiyoruz ancak beni çok düzgün tanıdığı için ‘o oynasın’ derdim herhalde.
