Oyuncu Sinan Albayrak: 5 yıldır koku alamıyorum, çocuğumun kokusunu bilmiyorum!

◊ Bir röportajda dizi temposundan çok yorulduğunuzu söylemişsiniz. Lakin onun üzerine bayağı yüksek tempolu “Mehmed: Fetihler Sultanı” işine başladınız…

– Salon erkeği rollerine fazla takılmışım. Dizimiz dağlarda, bayırlarda, ormanlarda, soğuklarda, yağmurlarda, çamurlarda geçiyor. At üstündeyiz. Olağan bir aksiyon da değil. Benim yıllardır beklediğim bir işti bu. Hani elim ayağım tutuyorken, biraz akrobatik bir imal varken aksiyon işi gelsin istiyordum. 50’mden sonra geldi, biraz kalan kırıntılarla kotarmaya çalışıyoruz. Emek isteyen bir iş. Ortaokul yıllarımdan beri de tekvando yapıyorum.

◊ Sizin toplumsal sorumluluk konusunda da hassas çalışmalarınız var. Ne yaşadınız da yardım konusunda çalışmalara başladınız?

– Palavradan çok tiksinir hale geldim. Palavrası görmekten, palavrası duymaktan ve palavranın içine dahil olup kendim de yalancı olmaktan açıkçası çok korktum ve nefret ettim. Bu tiksintim o kadar büyük bir hale geldi ve beni o denli bir yalnız kıldı ki, “Bu yalnızlığı kiminle paylaşabilirim” dedim. Palavranın olmadığı bir yer aradım. Kim palavra söylemez?

Şu kapıdan çıktığı an ölebileceğini bilen, gece yatağına yattığı vakit sabah kalkamayacağını bilen insan palavra söylemez. Bu türlü bir arayışa girmişken haberleri gördüm. Dedim ki benim Gazze’de olmam lazım. Oradan başladım.

◊ Pekala o bahsettiğiniz palavralar sektörel bir durum muydu?

– Yalnızca bölüm değil ancak alışılmış ki kesimin getirdiği bir şeydi aslında. Dışarıya bakıp şayet o yanan konutu ya da çığlık atan bayanı, adamı, çocuğu görüyorsam, geri dönüp tekrar buradaki o eğlenceli muhabbete dönemiyorum.

Fotoğraflar: Levent KULU

SÜSLÜ SÖZLERİM YOK DÜZ ADAMIM

◊ Eş ve baba olarak hangi taraflarınız ön planda?

 – Baba olarak yılların getirdiği o hasret ön planda. Eşime de çok minnettarım. Dünyanın en hoş varlığını bana armağan ettiği için. Ancak keşke daha sabırlı bir insan olabilsem. Biraz daha gerçekçi olduğum için çok süslü sözlerim yok. Daha düz bir adamım. Hakikaten epey çığlık varken romantik olamam şu an.

◊ İnternette sizinle alakalı “Biraz geri planda kaldı” yorumları okudum. Bu fikirlere katılıyor musunuz?

– Kendim ettim kendim buldum. İşime karşı çok iştahlı değilim. İşimi yeterli yapmak sıkıntısındayım. Lakin çok hırslı değilim.

◊ İçinizde ukte kalan bir iş oldu mu?

– Bir tane var. Kaş’ta tam iskelede denize atlayacakken telefonum çaldı. Haluk Bilginer, “Sinan şöyle bir oyun var, oynar mısın? Yarın başlıyoruz” dedi. Denize baktım. 15 gün geç gelme imkanım yoktu. Kabul edemedim.

5 YILDIR KOKU ALAMIYORUM ÇOCUĞUMUN KOKUSUNU BİLMİYORUM

◊ Küçük bir oğlunuz var. Meskende hayat nasıl gidiyor?

– Meskende hayat çok hoş. 50’mden sonra baba oldum. Ben daha yeni başladım.

◊ Neden geç baba oldunuz?

– Ben her vakit baba olmayı istedim. Daha evvel evliliklerim oldu. O evliliklerde çocuk nasip olmadı lakin bu evlilikten dünya hoşu bir oğlum var. Tahminen de bu yaşta baba olmam gerekiyordu. Tahminen 20’lerimde, 30’larımda baba olsaydım evliliğime de çocuğuma da bu kadar sarılabilir miydim, nitekim hak ettiği değeri verebilir miydim bilmiyorum.

◊ Çocuğunuz doğduktan sonra yardım bölgelerine gittiniz mi?

– 6 Şubat sarsıntısının akabinde o bölgelere gittik. 3 hafta meskenden uzak kaldım. Bir de hastalandım. Bende 5 yıldır koku alma duyusu yok. Havadaki zehri soluyorum lakin sonra fark ediyorum soluduğum şeyi. Geri döndüğümde oğlum 1.5 aylıktı.

◊ Koku duyunuzu nasıl kaybettiniz?

– Beynimde tümör üzere bir kist vardı. Bir gün görme yetisini kaybettim. Tümör alındı, düzeldim ancak sonrasında korona oldum. O koronadan sonra koku alma duyum gitti. Düşünün kendi çocuğumun kokusunu bilmiyorum zira daha hiç alamadım.