BİR SORUDAN FAZLASI | Ne zaman evleneceksin?

‘BU SORUYU HER DUYDUĞUMDA BEYNİMDE ŞİMŞEKLER ÇAKIYOR’

Sanem H. (37)

Bir insanın sevgilisinin olması, onunla evlenip evlenmemeye karar vermesi, evlendiğinde çocuk sahibi olmak istemesi ya da tercih etmemesi yalnızca kendini ve partnerini ilgilendirir. Fakat bizim ülkemizde evlenme çağına gelmiş birinin hala evlenmemesi ailenin, akrabaların, arkadaşların ortak sorunu. Aileler ahlayıp vahlıyor, arkadaşların daima sana birini bulmaya çalışıyor, her mevzu kesinlikle senin bir türlü evlenmemene geliyor.

Bu kadar kıymetli ve özel bir hususta herkes nasıl kelam sahibi olabiliyor, ne cüretle bunu sorabiliyorlar, nitekim aklım almıyor. Anne babanın bu mevzuda soru sorması bile üzerinde baskı yaparken komşu teyzenin ‘Sen de bir evlenemedin, ne vakit evleneceksin’ demesi insanı sıkıntıdan çıkarıyor. ‘Evlenemedin = beceremedin’ diyor yani..

Kimseye saygısızlık etmek istemediğim için bu soru her sorulduğunda sakin kalmaya çalışıyorum fakat asıl saygısızlık bana yapılıyor. Ben tahminen çok evlenmek istiyorum ancak sevgilim evliliğe yanaşmıyor, hakkımda hiçbir şey bilmeyen insanların bu türlü yorumlar yapmasına tahammül edemiyorum. Bu soruyu her duyduğumda beynimde şimşekler çakıyor.

‘SANKİ KAPIDA DİZİLDİLER DE BEN REDDEDİYORUM’

Berrin T. (32)

Ya bu evlilik o denli ha deyince karar verilecek, isteyince çabucak olacak bir şey mi ki? Ben bu yaşa geldim lakin evlenme kademesine gelemedim. Yani ben geldim de olmadı işte. Hani evlilik için her iki tarafın da istemesi gerekiyor ya, sen ‘hadi ben evlenmek istiyorum’ dediğinde olmuyor ya… Mesela ben nişan attım evlilik tarihimiz çok yakınken. ‘Ne vakit evleneceksin?’ diye soranlar sanki bunları hiç düşünmüyor mu? Bu soruyla karşıdaki insanı ne kadar yaraladıklarının farkında değiller mi? Güya tüm erkekler kapımda dizildi de ben ortalarından seçip karar veremiyor, şımarıklık yapıyorum. Buradan tüm akrabalarıma, arkadaşlarıma sesleneyim, ben evlenmek istiyorum zati lakin karşıma evleneceğim biri çıkmıyor. Çok kolaysa siz bulun o vakit bana.

45 YAŞINDAN SONRA BU SORUDAN KURTULUYORSUN ZİRA PES EDİYORLAR

Bilge M. (49)

Ben bu soruya yıllarca maruz kaldım lakin hiç başıma takmadım. Bu hadsiz soruyu soranlara da daima haddini bildirdim. Kızmıyordum fakat insanın açıklama yapmak zorunda bırakılması bile çok saçma ve hudut bozucu. En yakın aile üyelerin bile bu soruyu sorduğunda ‘Yeter artık’ diyesin geliyor. Bizim kültürümüzde evlenmeyen bireye başarısız gözüyle bakılıyor. “Yazık, bir türlü evlenemedi” diyet gerinden ağıt yakıyorlar. Ben bu sorulara kulak asmadım, kendimi bedelsiz de  hissetmedim. Tahminen ben yurt dışında yaşadığım için daha rahattım lakin benim etrafımda Türkiye’de yaşayan evlenmemiş bir iki arkadaşım var, o kadar üzülüyorlar ki önlerine kim çıksa evlenecek duruma geldiler. Evlilik bu türlü bir şey mi? Yalnızca bir imza atıp “Oh tamam evlendim bir de çocuk yaparım herkesin istediği olur”
düşüncesi ile bir ömür geçirilir mi?

Neyse Allahtan bana artık bu soruyu kimse sormuyor. Millet pes etti, ümitsiz vakayım diye herhalde. 45’ten sonra rahat ediyorsun yani, bu soruyu soran kalmıyor. Zati bu yaşa geldi, kim evlenir artık gözüyle bakıyorlar herhalde. Malum menopoz vs. de devreye girince bu saatten sonra ‘Ne vakit evleneceksin?’ sorusunun yerini ‘Ne vakit emekli olacaksın?” sorusu alıyor. Yani bir yaştan sonra kademe atlıyorsun 😊

‘BU SORUYU DUYDUKÇA DAİMA PANİK YAPIYORUM’

Bora K. (33)

Ya ben askerden geldim geleli bu soruyu yüzlerce sefer duydum. Birinci vakitler, ‘Ya daha erken’ diyordum, daha sonra ‘Kısmet’e döndü, artık ise kaçacak delik arıyorum.

İlk vakitler esasen bir sevgilim vardı lakin evlilikle sonuçlanmadı. Daha yaşım de gençti o vakitler. Sonra öteki biri girdi hayatıma onunla da olmadı, iki yıl sonra ayrıldık. 25 yaşından sonra bu soru daha da sık gelmeye başladı.

Önceleri pek umursamıyordum lakin ne kadar takmamaya çalışsan da daima tıpkı şeyi duymak sanırım bilinçaltında paniğe neden oluyor. 30 yaşından sonra bu soru psikolojimi bozmaya başladı.

Gerilim sinemasının içinde üzere, hani bir saat sonra bomba patlayacak, senin o vakit diliminde bombayı bulup kabloyu kesmen lazım hissi yaşatıyor. Zaman daralıyor, her geçen gün benim aleyhime işliyor.

‘Herkes evleniyor çoluğa çocuğa karışıyor, ben evlenecek birini bulamayacağım.’ Bana yaşattıkları his bu. Ben arkadaşların, akrabaların dediklerine pek kulak asmıyorum ancak ailemin baskısı sahiden psikolojimi bozuyor.

İnsan çocuğuna bunu neden yapar anlamıyorum. Bu soruların sonu gelmeyecek bunun da farkındayım. Evlenince “çocuk ne vakit? “, çocuk olunca “ikinciyi ne vakit yapacaksınız?” üzere devam edip gidecek. Ne kadar aman takmayım dese de gün sonunda takıyor insan.

Sürekli karşıma birilerini çıkarıyorlar. Akşam konuta bir geliyorum konutta birinci sefer gördüğüm bir kız annemle, ablamla oturuyor. Bilmem ne teyzenin görümcesinin kızı… sonraki hafta tekrar diğer bir tanıdığın uzaktan akrabası… Kaç yaşıma kadar dayanabileceğim bilmiyorum. Ya pes edip onların bana münasip gördüğü birileriyle sonunda evleneceğim, ya da ailemin yanından ayrılıp tek başıma yaşayacağım ve kısmetse memnun bir yuva kuracağım biri ile tanışana kadar o denli tek başıma yaşayacağım.

 ‘SEN NE VAKİT BOŞANACAKSIN DEMEK İSTİYORUM’

Ceyda Ö. (39)

Ya ben ne kadar umursamaya çalışsam da insanların bu hadsiz sorusu karşısında çok sinirleniyorum, çığlık atasım geliyor. Bana bunu soran ve mutsuz evliliği olan arkadaşlarıma ‘Sen ne vakit boşanacaksın’ demek istiyorum. Hatta geçenlerde yeniden bu mevzuyu açan bir arkadaşıma kendimi tutamayıp motamot bu cümleyi kurdum. Çok bozuldu doğal, ben de ‘Senin sorduğun soru da birebir bu soruya benziyor işte’ dedim.

Kendi inanılmaz mutsuz, her gün ağlıyor lakin bana “Ne vakit evleneceksin?’ diye gün çok sormaktan kendini alamıyor. Ben sadece evlenmiş olmak için evlenmek istemiyorum. Mutsuz arkadaşlarım üzere keyifli numarası yapmak istemiyorum.

Eşlerini sevmediği halde yalnızca çocuk var, elalem neden diye bir evliliği zoraki sürdüren insanlardan olmak  istemiyorum. Bunun içinde nitekim evlenmek isteyeceğim, çok sevdiğim, birlikte yaşlanmak isteyeceğim ısmarlama olmayan biri ile hayatımı birleştirmek istiyorum. Yani o insan karşıma çıkmasa da illa evlenmek gerekiyor diye bir evlilik yapmayacağım. Yani aşikâr bir yaşa kadar evlenmeyen insanların birden fazla evliliğe karşı oldukları için değil evlenecek biri şimdi karşılarına çıkmadıkları için evlenmiyor. Siz inatla sordukça da durum değişmiyor, bilakis kimilerini evlilikten soğutuyor. O yüzden bırakın isteyen istediğini yapsın, istediği vakit evlensin ya da evlenmesin, siz kendi evliliğinizle meşgul olun yeter…

**

Peki aileler, arkadaşlar akrabaların gençlere yaptığı bu baskı onların psikolojisini nasıl etkiliyor?

Aile büyükleri, arkadaşlar ya da akrabaların bu türlü bir durumda olan bireye hakikat yaklaşımı nasıl olmalı?

Bazı beşerler neden evliliğe karşı bu kadar tepkililer?

Klinik Psikolog Fulda Karaçiçek, öncelikle evlilik derdini şu biçimde tanımladı:

“Bireylerin evlilik ile ilgili sıkıntıları düşündüğünde ya da evlilik bahsi geçtiğinde telaş etmelerine sebep olan; evlilik kavramına olumsuz kanıların ve hislerin eşlik ettiği; evlilikten kaçınmalarına neden olabilecek çok uyarılmışlık hali olarak tanımlanabilir.” Klinik Psikolog Fulda Karaçiçek, evlilik derdini şu biçimde tanım ediyor: “Bireylerin evlilik ile ilgili problemleri düşündüğünde ya da evlilik bahsi geçtiğinde kaygı etmelerine sebep olan; evlilik kavramına olumsuz fikirlerin ve hislerin eşlik ettiği; evlilikten kaçınmalarına neden olabilecek çok uyarılmışlık hali olarak tanımlanabilir.” 

Evlilik olgusunun bilhassa şimdi evlenmemiş beşerler için belirsizliklerle dolu bir süreç olabildiğini, derde belirsizlik hissinin da eşlik edebildiğini belirten Karaçiçek, belirsizlik durumlarının, insanların temel karar verme sistemlerinin çökmesine taban hazırlayabildiğini, kişinin bu belirsizlikle bazen kaçınma ve inkâr formunda baş etmeye çalışabildiğini, bu doğrultuda, bireylerin evlilik telaşı yaşamaları durumunda evlilik ile alakalı durumlardan uzak durmalarının kelam konusu olabileceğini tabir etti.

Fulda Karaçiçek, aile büyükleri, arkadaşlar ya da akrabaların evlilik korkusu yaşayan şahsa nasıl yaklaşmaları gerektiği konusunda şunları söyledi:

“Evlilik tasasının nedenlerini anlamak, başa çıkmanın birinci adımıdır. Geçmiş tecrübeler, inançlar, toplumsal tesirler üzere faktörlere dikkate alarak bireye yaklaşılmalıdır. Diğerlerinin memnun ve sağlıklı alakalar yaşadığını hatırlatın. Olumlu tecrübelerinizi paylaşın. Her vakit keyifli olunamayacağını, lakin konuşarak ve takviye alarak sıkıntıları çözebileceğinizi hatırlayın. Endişelerini sizinle paylaşmasını sağlayarak, duygusal yükünü hafifletebilirsiniz. Bu takviye, dehşetler ile başa çıkmasına ve farklı perspektifler kazanmasına yardımcı olabilir. Geleceğe odaklanmasını sağlayın. Yaşlılık, güç vakitler ve keyifli günlerde nasıl bir hayat istediğini anımsatın. Bu, evlilik dehşetlerinin gerçek önceliklerinizi yansıtıp yansıtmadığını anlamada yardımcı olabilir.”

Evliliğin belgisiz bir geleceği beraberinde getirdiğini, bu belirsizliğin birtakım insanlarda tasa yaratabileceğini söyleyen Karaçiçek, bunun nedenlerini sıraladı:

• Bireyin boşanmış bir anne-baba ilgisi görmüş olması

• Bireyin şahsî öz inanç eksikliği

• Bireyin kendisi ile ilgili olarak cinsel yetersizlik hissi

• Kişinin ailesinde, ebeveynleri ortasında yaşadığı fiziksel/psikolojik şiddet olayları

• Bireyin bilinçaltında yatan kaygılar

• Evlenecek olan kişinin, daima daha uygun bir eş bulma niyeti ile arayışta olması

• Bireyin hayatının tek düze hale geleceğinden, özgürlüğünü kaybedeceğinden korkması 

• Kişinin narsist kişilik özelliklerine sahip olup, kimseyi kendisine layık görememesi

• Evlenecek olan kişinin anti toplumsal ya da asosyal olması

• Evlilikle ilgili edinilmiş eksik yahut aldatıcı bilgiler

• Kişinin evlilik hakkında gerçekçi olmayan korkular