Canlandırdığı karakterlerden ötürü bana bazen çok komik, bazen aralı bazen de çok sıcak görünüyor. Yakından tanıdıkça anlıyorsunuz ki onunla sohbet hakikaten çok keyifli. Hayli hoş ve alımlı bir bayan… Yeni oyununda bir defa daha görüyoruz ki işi gereği çirkinleşmekten korkmayanlardan. Ve başlıyor anlatmaya.

◊ ‘Çirkin’ isimli oyunun hoşluk ve nahoşluk üzerinden bir kıssa anlatıyor. Senin için hoşluk nedir?
Güzel olan günümüz algısında çok tartışılıyor. Ben keyifli olduğumda, düzgün hissettiğimde, o gün yeterli uyandıysam, işlerim yolunda gidiyorsa, duygusal olarak tatminsem kendimi çok uygun ve hoş hissediyorum. Hoş, benim için akıl ve birebir vakitte biraz birikim, derinlik de diyebilirim. ‘Çirkin’deki hoşluk problemi aslında öteki olmak üzerinden anlatılıyor.
◊ Sence nahoşluk fizikî bir şey değil mi yani?
Çirkinlik fizikî bir şey değil; bir tutum, bir bakış, bir niyet de çok berbat olabilir.
◊ Oyundan yola çıkarak sorarsam sence hoşluğun bedeli nedir?
Bazen ağır bedelleri olabiliyor. Mesela Brad Pitt’in en büyük cezası çok hoş olması.
◊ Neden?
Çok uzun vakit Brad Pitt’in yalnızca hoş bir adam olduğu için oyunculuk yaptığını düşünmüştüm. Adam o hoşluğunun önüne geçebilmek için daima kendini ispat etmek zorunda kaldı. Bugün baktığımda çok âlâ bir oyuncu ve birinci vakitlerde da öyleymiş. Hoşluk bazen avantaj üzere görünse de dezavantaj da olabiliyor. Gaddarlıkla da karşılaşabiliyor zira ayrıcalıklıymış üzere de görülebiliyor.
◊ Kesimdeki hoşluk algısı için ne düşünüyorsun?
Güzellik ve nahoşluk karşımızdakiyle tanış olma halimize nazaran değişen şeyler. Birbirimizi birinci gördüğümüzde istemsiz olarak düzgün ya da makûs bir fikrimiz oluşur. Ben artık onun karakterini, içini biliyorumdur. Bence o yüzden hoşluk biraz bilmek, tanış olmakla da ilgili. Lakin televizyonda birinci etapta seyirciye bir şey vereceksin… Tuhaf biçimde beşerler hoş beşere bakmak istiyorlar. Herhalde berbat insanların hayatları onlar için izlenesi gelmiyor. Oyuncu oynadığı bir şeyle seyircisini ikna ettikçe burada güzellik-çirkinlik algısı değişiyor diye düşünüyorum. Oyunculuklar kâfi olmayınca hoşluğa yaslanıyorlar. Seyirci de hoş bir şey gördüğünde şikâyet etmiyor. Ancak yeterli ve karakterine inandıran bir oyuncuyla karşılaştıklarında, o oyuncunun hoş yahut yakışıksız oluşunun kimse için ehemmiyeti kalmıyor. Artık öyküyü izlemeye başlıyorlar. Ki bu hepsinden değerli…
◊ İşlerine bakınca bir yanda güldürü var, bir yanda bağımsız sinemalar… Hem sevinçli hem sert, aralıklı ve cool duruyorsun. Sen o fırlama bayan mı yoksa sert bayan mısın?
Sektöre girdiğimde şunu gördüm; komik olanla komik duruma düşmeyi birbirinden ayıramadığımız için biraz sertleştim. Tahminen kendimi ve yaptığım işi çok ciddiye almak da beni sertleştirdi. Ancak ben kendiyle dalga geçen, her halini kabul eden insanları seviyorum; onu kaybettiğimi fark ettiğim vakit biraz oraya çalıştım. Artık kendi hatamla çok dalga geçen biriyim. Üzülen ve düşünen bayan da benim ancak kendimi korumak için eğlenceli fırlama bayanı da bırakmak istemiyorum. O insanı hoş ve genç tutan bir şey. İnsanı en genç tutan şey sevinci, neşen giderse hiçbir şey olmuyor.
◊ Gençlik demişken estetiğin var mı?
Hayır. Göz altım çocukluğumdan beri çok çökük, dolgu yaptırdım lakin onlar bu türlü parçalanıp kaldı, sonra hepsini erittim. Şu da var; evet, televizyon ve kamera her şeyi çok büyütüyor. Mesela beni gören herkes “Siz ne kadar küçükmüşsünüz” diyor. Ben de direnebildiğim kadar direnip vitaminlerimi, bakımlarımı yaptırıyorum. 60’ımdan sonra da dolgu, botoksla uğraşmam; istersem, direkt gerdiririm yüzümü, işi bitiririm.
◊ Saçlarında beyazlar var, kendi saçın mı, boya mı?
Saçımda çok beyaz var lakin onu ‘Bahar’da canlandırdığım karakterin usulü için daha parlatalım istedim, saçın önlerini açtık. Saçımı hiç boyatmadım, boyatmak da istemiyorum. Bakım bahislerinde beceriksizim, tembelim. Bunlar mesai üzere geliyor, beşerler kuaföre gidip saatlerce nasıl kalıyor?
‘Cam da siliyorum, pazara da gidiyorum’
◊ Tiyatro dışında neler yapıyorsun?
‘Bahar’ devam ediyor.
◊ O da bir bayan öyküsü. Tüm dünyada bayan ve erkek oyuncuların fiyat eşitliği konuşuluyor. Sen bu fiyat eşitliğine kavuştun mu?
Kim ne alıyor, orayı bilmiyorum lakin şöyle bir külfet var; mesela reklamın alıcısı bayan, yani televizyonu açan seyirci bayan, o yüzden de erkek avantajlı. Mesela çok ağır dublaj yapıyordum, bu orta yapamıyorum.
◊ Neden?
Sorduğumda “İzleyici erkek sesi istiyor zira alışverişi yapan kadın” diyorlar. Ona seksi gelen ses erkek sesi. Niçin bu türlü bir şey oldu, aklım almıyor. Bayan bu memlekette tahminen de çok ciddiye alınmıyor, ciddiyet daima erkekler üzerinden okunuyor olabilir. Kelamlarına güvenilenler de erkekler, güçlü görünen de erkekler. Yani dalda kadın-erkek eşitliğini önemsiyorum, eşit olması gerektiğini savunuyorum ancak bazen işler çok o denli olmuyor.
◊ Sence bu 20 yıl içinde en yanlış anlaşıldığın şey ne oldu?
Beni daima yanlış anlıyorlar, sen bile çok sert görünüyorsun dedin lakin ben çıkıp “Çocuklar çok teşekkürler” falan yapamıyorum, halbuki beşerler minnoş seviyor. Herhalde kendi duygunu ya da bir durumla ilgili bir şeyi bu kadar ciddiyetle anlattığında “Bu ne” diyor ya da “Bu neyine güveniyor” üzere bir şey oluyor. Bir de mesela X’te falan bir şey yazdığımda geçen yıllarda “Sen sus Cihangir solcusu, sen yalında otur” diyenler oluyordu, o denli hayatlar yaşıyoruz zannediyorlar. Pandemide camı silerken, bir tweet attım “Karşı komşu sordu, boş gününüz var mı” diye yazdım, dalga geçtiler, “Sen cam mı siliyorsun” dediler. Evet, ben cam da siliyorum, mahallemde dolaşıyorum, pazara gidiyorum.

‘Berker’e kalsa ben onu ayartmışım lakin o beni tavladı ve bunu kabul etmiyor’
◊ Bir müddettir oyuncu Berker Güven’le birliktesiniz. Nasıl tanıştınız?
Ortak arkadaşımız vardı. Pandemi vakti Instagram’da online ‘21 gün challenge’ diye bir şey yapıyordum. O da arkadaşımla birlikte canlı yayına gidip geliyordu.
◊ Fizikî olarak hiç görüşmeden mi âşık oldun?
Sadece sohbet etmeye başladık, sonra o Çeşme’ye gitti, ben İstanbul’daydım. Ortada yazışıyor, konuşuyorduk. Aşk demeyelim, flört etmeye başladık. Berker’e kalsa ben onu ayartmışım fakat o beni tavladı ve bunu asla kabul etmiyor.
◊ Neyi çarptı seni?
Berker’le çok hoş sohbet ediyorduk, birbirimizi imajlı arıyorduk, asla ortamızda ima, seksüel bir şey dönmüyordu. Tuhaf biçimde bir bağ oluşmaya başlamıştı. Ben Bozburun’a gitmiştim, Berker “Ben gelip seni göreceğim” dedi, geldi, onu otele yerleştirdim. Birinci gün 40 yıllık tanışıyormuşuz üzere o denli bir sohbet ettik ki, o günden beri de hiç ayrılmadık.
◊ Aranızda 13 yaş fark var, bu da magazine çok mevzu edildi. Erkek kendinden küçük bayanla birlikte olduğunda bu derece haber olmazken bayan kendinden küçük biriyle olunca sence neden haber oluyor?
Akıl verenin, bağlantının başkanının erkek olduğu varsayımı bunu yapıyor, bu ülkenin genetiğinde olan bir şey bu. Alışkanlıklar bozuluyor, algıları altüst oluyor, konfor alanları biraz zedeleniyor, zannediyorum namusları elden gidiyor… Kim, ne düşünüp ne yaşar bilmiyorum, ben evvelki ilgilerime baktığımda ya eşit yaşlarda ya da benden bir tık büyük beşerlerle birlikte oldum lakin bu benim için kural değildi. Birinci kere bu türlü bir şey yaşıyorum; orada yaş falan değil, aklı, fikri, tecrübesi, zekâsı benim için okey.
◊ Meskende sanat sohbetleri ve senaryolar havalarda mı uçuyor? Yoksa kapının dışında mı kalıyor?
Hepsi birlikte. Ben mesela asla bir oyuncuyla birlikte olmam diyordum. Oyuncu sevgilim oldu daha evvel lakin o ego diğer bir durum. Ben öteki bir meslek yapan birini daha alımlı ve değişik bulabilirim. Ancak burada o da kırıldı zira Berker çokyönlü. Mesela artık piyanoya sardı. Ona doğum gününde piyano ikram ettim, istediğini biliyordum. Bir de bizim alanlarımız çok muhakkak, birlikte çok yalnız da kalabiliriz; ben susup saatlerce fotoğraf çizerim, Berker müzik yapar… Kesimle ilgili, ne yapacağımızla ilgili, izlediğimiz bir şeyle ilgili de saatlerce konuştuğumuz olur.
◊ “Berker’e piyano aldım” dedin, sen de az cilveli değilsin…
Cilveyle almadım, parasını verdim, “Bunu aldım, çalıştın çalıştın, yoksa ikinci elde satarım” dedim (gülüyor).
‘Herkes birbirinin hayatına müdahale ederek memnun olmaya çalışıyor’
◊ ‘Yalan Dünya’da oynarken önemli bir zorbalık yaşadım” üzere bir açıklaman oldu. Ne yaşadın orada?
Aslında bana ‘Çirkin’ oyunundan yola çıkarak hoşluk sorunu sorulmuştu. “Kimse bana sen berbatsın, bunu oynayamazsın demedi, seyirci bana yaptı bunu” dedim. O devir tiroidim, hipertiroidim yüzünden gözüm büyümüştü, ‘’Gözü şehla’’ üzere toplumsal medyadan negatif yorum yapanlar olmuştu. Bütün problem buydu.
◊ Hâlâ yaşıyor musun bunu?
İzin verirsen yaşıyorsun, oturup okursan buna takarsın. Ben kendimi yeterli hissetmesem çok takarım lakin kendimle çok barışığım. Bu insanların neden bunu yaptıklarını da artık az çok iddia edebiliyorum.
◊ Neden?
Tuhaf bir formda herkes birbirinin hayatına müdahale ederek keyifli olmaya çalışıyor, kendi eksikliğini oradan tamamlamaya çalışıyor.
◊ Pişmanlıkların oldu mu bölümde?
Bunu şöyle anlatayım; çok tanınan olduğum bir periyot vardı, çok iş geliyordu, reklamlar falan, herkes para vermek istiyordu, ben bir dakika deyip çekildim.
◊ Artık keşke parayı toplasaydım dediğin oluyor mu?
Hayır, ben yapmadıklarımla ben oldum. Çok para kazanabilirdim lakin ben bugünkü Nihal olmazdım diye düşünüyorum. Pişman olmak için çok çabaladığım vakitler oldu, lakin kısmet dediğimiz, “Benim değil onunmuş” diye insanı rahatlatan birtakım inanışlar var ya, ben de pişman değilim. Bugün olduğum yerde kendimle çok memnunum ve barışığım.