‘Uzak Şehir’in Muzaffer ‘i Sinan Demirer: Şu anda kariyerimin en kıymetli dönemindeyim

◊ Herkes “Uzak Şehir”den bahsediyor. Bu durum size kendinizi nasıl hissettiriyor?

– Süper bir his. Öylesine bir motivasyonla çalışıyoruz ki, herkesin bizden bahsettiğini, “Uzak Şehir”in izleyicide uyandırdığı büyük yankıyı hem sizlerin ilgisiyle hem de kent dışına gidip gelen grup arkadaşlarımızın anlatımları sayesinde görüyoruz.

Tabii ki herkesin dizimize gönül  ve değer vermesi çok kusursuz bir his. Buradaki en büyük motivasyonumuz da reytinglere yansıyan bu beğeni. İzleyiciden gördüğümüz bu olağanüstü ilgi bizleri hem keyifli hem de motive ediyor.

◊ Her hafta kendi reyting rekorunuzu kırarak devam ediyorsunuz. Siz bu başarıyı neye bağlıyorsunuz?

– Ben bu başarıyı samimiyete, inceliğe bağlıyorum. Gerek üretimcimiz gerek senaristlerimizle, kamera önü, kamera gerisi emek veren takımımızla yalnızca en gerçekçi ve samimi halde işimizi en uygun biçimde yapmaya adapte olduk. Başarımızı takım olmaya odaklanmış şahane oyuncu takımımıza, şahane direktörlerimize, incelikli çalışmamıza bağlıyorum. Bu muvaffakiyet, işini en uygun formda yapmaya çalışan, yapaylıktan uzak, samimi takım ruhunun tezahürü diyebilirim.

ŞU ANDA KARİYERİMİN EN DEĞERLİ DÖNEMİNDEYİM

◊ Muzaffer’i Cihan’a olan bağlılığı ile izliyoruz. Siz onu nasıl tanımlarsınız?

–  Konağın kalbi, Cihan’ın baba yarısı. Zira Muzaffer, Cihan’ın babasının sağ koluydu. Münasebetiyle oradan başlayan bir bağ kelam konusu. Cihan’ı da Azem’in devamı üzere görüyor. Hem Cihan’a hem Azem’e bağlı. Emaneti çok önemseyen ve bu emaneti korumak için elinden, kalbinden ne geliyorsa yapmaya çalışan biri. Konağı, Kaya’yı, Kadir’i de kolluyor. Muzaffer tam bir emanet adamı.

Üstelik tam bir aile adamı da. Aile kavramını çok önemsiyor. Kızını ve karısını çok seviyor. Çok keyifli bir evliliği var. Aslında dizide en memnun çift biziz, Ümmü ile.

◊ Mesleğinize adım attığınız günden bu yana birçok oyunda ve üretimde rol aldınız. Nasıl bir meslekti sizin ki?

– Çok hoş bir seyahat olarak görüyorum mesleğimi. Geriye dönüp baktığımda içerisinde yer almaktan keyifli olduğum projeler görüyorum. Tiyatro oyunlarında çok kıymetli rollerde oynadım. Ulusal ve memleketler arası şenliklere katıldım. Bu açıdan sahiden memnun bir adamım.

Bugüne kadar oynadığım her projede daima en uygununu yapmaya çalıştım. Şu anda da mesleğimin en hoş ve değerli periyotlarından birindeyim.

MÜZİK HAYATIMIN HER YERİNDE

◊ En çok hangi projenizi sevdiniz?

– Tek kişilik oynadığım “Dost” oyunundaki Âşık Veysel rolüm. Nitekim gönlümde başka bir yere sahip.

◊ Senaryoda en çok neye dikkat ediyorsunuz?

–  Senaryonun ruhu ve duygusu. Senaristin ruhunu, senaryonun hissini görmeye dikkat ederim.

◊ “Uzak Şehir”in yeni kısmında sizi saz çalarken görüyoruz. Müzik hayatınızın neresinde?

– Çok keyifli bir türkü sahnemiz var Ozan (Akbaba) ile. Müzik hayatımın her yerinde ve  kalbim attığı sürece daima hayatımda olacak. Oyunculuğa başlamadan evvel aslında müzik vardı hayatımda. Müzikten uzak kaldığım her an bir kayıp bir vakit dilimidir. Sıkılıp, daraldığımda muazzam bir kurtarıcıdır.

ARADA DOĞAÇLAMALAR YAPIYORUZ

◊ “Uzak Şehir”de Kadir karakteri ile olan sahnelerizde doğaçlama yapıyor musunuz?

– O kadar değerli ve şahane oyuncularla çalışıyoruz ki sahiden her biri pırlanta üzere. Kadir’i oynayan Burak Şafak’la çok sahnemiz var. Birlikte çok mesai harcıyoruz, Cihan’ın yanında. Orta sıra yaramazlık yapabiliyoruz natürel ki senaryonun genel işleyişini bozmadan.

Güzel doğaçlamalar, tatlı tatlı anlar ortaya çıkıyor. Zira esasen sete çalışarak gidiyoruz. Hazır gidip biraz da üstüne düşününce hem sahnenin hem rolün üzerine birtakım doğaçlamalar çıkıyor. Burada direktörlerimize teşekkür ediyorum o alanı bize açtıkları için. Burak’la da abi kardeş üzere olduk esasen.

MARDİN BANA HOŞLUKLAR KATTI

◊ Mardin’de yaşamaya başladınız…

– Hayatımız çok değişti. Yalnızca benim değil ailemin de. Eskişehir’de yaşıyorum. Kent Tiyatrosu oyuncusuyum tıpkı vakitte. Eşim ve oğlumdan diğer bir yerde yaşamaya başladım. Başta biraz tereddüt etmiştim. Fakat ne keyifli ki olumsuz formda değişmedi hayatımız. Ben aslında Mardin’i görmeyi çok istiyordum. Bir sene Diyarbakır Devlet Tiyatrosu’nda oyunculuk yapmıştım. Diyarbakır etrafında yalnızca Mardin’e gelememiştim. Eylülden beri neredeyse buradayız. Bu coğrafyayı, çok kültürlülüğü, buradaki mistisizmi, Mezopotamya dokusunu seviyorum. Mardin bana hoşluklar kattı.